Ragnhildur leikskólakennari í rúma hálfa öld

Leikskólakennari í 51 ár

„Já, auðvitað. Mér finnst þetta svo skemmtilegt. Annars væri ég ekki í þessu,“ segir Ragnhildur Sigmundsdóttir spurð hvort hún myndi velja aftur að vera leikólakennari fengi hún ferskt start nú þegar starfsferilinn er að enda. Hún hefur lokið störfum sem leikskólakennari eftir 51 ár í starfi.

„Ég hef oft hugsað; af hverju fór ég út í þetta?“ Það bauðst henni þegar hún kom suður ekki orðin átján ára og hóf störf á leikskóla 1. febrúar 1973. Ragnhildur hefur unnið á leikskólanum Hvammi síðasta 21 árið og í Hafnarfirði allt frá árinu 1989. „Fyrstu 10 árin á Hjalla.“

En hvernig er að vera leikskólakennari? „Eins og hver önnur vinna,“ segir hún og hlær og lýsir leikskólanáminu sem hún fór í í Danmörku. „Þegar ég útskrifaðist þar árið 1981 var verið að tala um það að starfsaldur leikskólakennara í Danmörku væri 8 ár. Mér finnst ég búin aldeilis að standa mig,“ segir hún og hlær. Þar hafi verið rætt hvernig heyrnin skertist og fólk glímdi við bakkvilla.

„Mér fannst nöturlegt að hugsa til þess að fólk væri að mennta sig í þrjú ár til að vinna í átta. Og það var meðaltalið og því einhverjir hættir fyrr.“

Ómetanleg í starfi

Ásta María Björnsdóttir leikskólastjóri fagnar því að hafa haft Ragnhildi í vinnu. „Það er mikið afrek að vera svona lengi á gólfinu í leikskóla,“ segir hún. „Það er ómetanlegt að hafa haft hana.“ Hún lýsir því hvernig Ragnhildur hafi haldið íslenskunni að börnunum og verið vinsæl. Það mátti sjá þennan dag þegar hún las fyrir börnin og þau sátu áhugasöm og kyrr yfir lestrinum.

En hefur leikskólastarfið ekki breyst mikið í 50 ár? „Að sjálfsögðu,“ svarar Ragnhildur. „Þegar ég byrjaði að vinna í leikskóla var enginn í heilsdagsvistun nema fyrir börn sem áttu einstæða foreldra eða að þeir væru skólafólk.“ Leikskólinn hafi verið opinn frá 6.30-19.30.

„En svo var það þannig að þegar börnin urðu sex ára urðu þau að hætta. Sama þótt það væri í janúar og langt í næstu skólaönn,“ lýsir hún. „Mér fannst það óréttlátt og var áhyggjufull.“

Í leikskólastarfið úr Djúpinu

Ragnhildur býr í Hafnarfirði og á eina dóttur sem vann um tíma í leikskólanum á námsárunum. Hún er frá Látrum í Ísafjarðardjúpi. Elst sex systkina sem fæddust með stuttu millibili. „Ég fór svo má segja af heiman 10 ára. Þá þurfti ég að fara í skóla á Reykjanesi. Þar var ég heilan mánuð í senn. Þar var ekki kvikindi sem sagði manni til, maður átti að hugsa um sig sjálfur,“ lýsir Ragnhildur. Sautján ár skilja hana og móður hennar af í aldri.

„Mamma hafði verði í þessum skóla og hún var að segja mér frá því að þegar hún var þar var fullorðinn sem spilaði við þau á kvöldin. Við sáum ekki fullorðinn,“ lýsir Ragnhildur.

„Sá sem kenndi mér öll þessi þrjú ár í barnaskóla hafði orðið gagnfræðingur í Reykjanesi árinu áður en hann byrjaði að kenna þar,“ lýsir hún. „Það er Skarphéðinn sem tók svo við löngu seinna. Hann var flottur og flottur við okkur og það einasta aðhald sem við höfðum,“ lýsir Ragnhildur 18-19 ára kennaranum.

Ragnhildur sér fram á ljúfa daga. „Ég ætla að njóta lífsins,“ segir hún. „Það er nóg að gera. Til að byrja með eru það göngutúrar og fínerí. Hafa tíma til þess að fara á hverjum degi sem er. Það verður skemmtilegt. Svo sé ég fram á góða tíma að þurfa ekki að láta klukkuna stjórna mér. Það er góð tilhugsun.“

En mun hún sakna barnanna? „Auðvitað. Og að koma hér inn í húsið. Það hefur verið svo skrýtið að þegar ég kem hér inn tekur húsið á móti manni. Það er alltaf gott að koma hingað. Svoleiðis hefur það alltaf verið.“

Ragga – Innilegar þakkir fyrir árin öll.