Sigríður var dagmamma í hálfa öld

Sigríður var dagmamma í 51 ár

„Þú hefur gætt yfir 300 barna á ferli þínum, aðstoðað foreldra þeirra, alið upp þín eigin börn, snert líf vina þeirra, tengdabarna þinna, barnabarna og þá á eftir að nefna aðra fjölskyldumeðlimi, eigin vini og okkur samstarfsfólk þitt,“ voru orðin sem hljómuðu áður en Sigríður Guðrún Jónsdóttir dagmamma til 51 árs fékk afhentan þakklætisvott á starfsdegi dagforeldra í Hafnarfirði 4. október. „Þú hefur verið stór hluti af starfsstéttinni alla tíð og unnið hörðum höndum fyrir stéttina.“

Sigríður hóf störf sem dagmóðir 1. október 1973. Nú starfa 22 sem dagforeldrar í Hafnarfirði, þar af fjórar í pörum.

Stefndi á að starfa í hálfa öld

Sigríður segir að hún hafi stefnt á að ná árunum 50 sem svo hafi orðið 51. Hún hætti í júní í ár og er afar ánægð að fá aðlögun að sínu nýja lífi með litla 5 mánaða langömmubarnið sitt á heimilinu á meðan foreldrar hennar, barnabarn hennar, bíður eftir húsnæði eftir búsetu erlendis.

„Já, hún er fyrsta langömmubarnið en brátt verða þau þrjú,“ segir Sigríður sem sjálf á fimm börn og var orðin þriggja barna móðir 22 ára gömul. Þá flutti hún með fjölskylduna á Blómvang í eigið húsnæði.

„Mér finnst svo gaman að sjá hvað hún hefur þroskast á meðan hún hefur búið hjá mér í nokkrar vikur, vá,“ segir Sigríður sem verður 75 ára í desember.

En hvað breyttist við starfið á fimmtíu árum. „Launin eru betri en þau voru áður,“ segir hún og lýsir löngum vinnudögum, tvískiptum dögum, allt til hálf átta á kvöldin í fyrstu. „En ég fann þó hvað matarverð hækkaði síðustu þrjú árin. Svakalega,“ segir hún. „Undanfarin ár var ég líka með krakka á sérfæði. Ég var kannski með fjórar tegundir af mjólk. Þetta var ekki hér áður fyrr.“

En hafa börnin breyst? „Ég veit það ekki. Ég var heppin, þau voru góð.“ Eitt og eitt hafi verið erfitt í fyrstu. En hvað fannst börnunum hennar um að hafa önnur börn alltaf á heimilinu? „Dóttir mín vildi hafa þau einnig um helgar,“ segir hún.

Fáar ef nokkur starfað lengur sem dagforeldri

Spurð segir hún ekki viss hvort árin 51 sem dagmáðir sé Íslandsmet. Vinkona hennar Guðbjörg Viggósdóttir, Bíbí, hafi starfað ansi lengi. „Við erum vinkonur, ég spyr hana næst þegar við hittumst,“ segir hún og brosir með bleik skrautgleraugu í tilefni dagsins.

Sigríður gerði tilraun til að skipta um starfsvettvang en hætti snarlega við. „Ég fór að vinna á Hrafnistu í Hafnarfirði. Ég man ekki hvort ég náði einum eða tveimur dögum. Mér fannst klukkan ekki hreyfast,“ segir hún en tíminn líði með börnum.

„Já, ég var mikil rútínumanneskja og hef alltaf verið í mínu lífi. Ég var með ofboðslega góða aðstöðu, bæði inni og úti í baklóð. Svo fór ég í göngutúra með tvíburakerru til að breyta til. Svo eitt árið var ég með fjögur börn í stað fimm og fann muninn,“ segir Sigga. „Ég vann mikið fyrir sömu fjölskyldurnar.“ Sigríður var einnig lengi formaður sóknarnefndar Víðistaðakirkju, eða í tæpan áratug.

Bleiki liturinn hennar Sigríðar

Blár leðurjakkinn, bleik taska. Sigga hefur í gegnum árin stundum verið kenndi við uppáhalds lit sinn, kölluð Sigga bleika. Hefur hún alltaf verið svona litrík? „Alltaf, alveg frá því að ég fæddist,“ segir hún.

„Mamma sagði að þegar ég var lítið barn, fór ég með henni í strætó að kaupa efni, því hún saumaði svo mikið. Svo stóð ég fyrir framan spegilinn og spurði: Er þetta í stíl, passar þetta saman?“

Bleiki liturinn hafi heillað. „Ég hef alltaf verið rosalega bleik, en núna reyni ég að fara í aðra liti líka, svo fólk haldi nú ekki að maður sé eitthvað skrítinn,“ segir hún og hlær.

„Ég var mikið í gulu í september, þar sem það var guli mánuðurinn. Núna þennan mánuðinn í bleiku enda bleikur október,“ segir hún og hlær.

En af hverju að vinna til 74 ára aldurs. „Pabbi var byggingameistari og vann til 78 ára aldurs, bróðir minn líka. Þetta virðist vera í genunum.“

Þakklæti. Við erum virkilega þakklát að þú hafir starfað svona lengi í Hafnarfirði og gefið af þér til allra þessara fjölskyldna. Innilegar þakkir fyrir einstaka starfselju Sigríður. Takk.